بابا...بابای عزیزم

پدرجانم امشب بیخواب شده ام به تو فکر میکنم به مهربانی ات به بزرگواری وسخاوتت در بذل وبخشش مهربانی قلب رئوفت به شوخیهاو خنده های قشنگت به ان چشمان مهربانت که عاشقشق بودم وقتی از اشک سرازیر میشد زمانی که از صمیم دلت میخندیدی چقدر دلم هوایت را کرده بابا...بابای عزیزم...

من امشب فقط اشک میریزم ؛تو را ندارم عزیز بی همتای من 

روزت مبارک پدر رنج دیده ام

بابا...بابای عزیزم...

دختر که باشی می دونی اولین عشق زندگیت پدرته

دختر که باشی میدونی محکم ترین پناهگاه دنیا اغوش گرم پدرته

دختر که باشی میدونی مردانه ترین دستی که میتونی تو دستت بگیری و دیگه از هیچی نترسی دستای گرم و مهربون پدرته

هر جای دنیا هم که باشی چه باشه چه نباشه

قویترین فرشته نگهبان پدرته

شادی روح همه باباهای مهربون صلوات

بابا...بابای عزیزم...

پدرم !پدر اسمانی من 

روح مهربانت در کدام دیار سیر میکرد در شب یلدایی که بی تاب دیدارت بودم دنیا بی حضور پر مهرت سراسر یلدا و ظلمت است  سومین یلدا بی حضور سبزت چه بی رحمانه تازیانه بر قلب مجروحم زد

پدر خوبم هر کجای زندگی ام چشم میگردانم خاطرات خوبت مهربانیها و فداکاریهایت را میبینم دلم بیشتر از همیشه برایت تنگ است .....

بابا...بابای عزیزم...

 

پدر مهربان و صبورم فرشته نگهبان من دلم برای ان چشمان همیشه نگرانت تنگ شده برای ان لبهای پر از لبخندت که سعی داشت سایه بر نگرانی چشمان مهربانت بیندازد

کجاست ان صدای گرم وملکوتی ات پدر جان که عاشقانه جویای احوال فرزندانت بودی مرهم قلب هزار پاره ام پدر خوبم کاش لحظه لحظه بودنت را با تمام وجودم قدر میدانستم پدر فداکارم

 

 

بابا...بابای عزیزم...

  از ان دی ماه سرد بی مروت که دست بی مهر روزگار بین ما خط جدایی کشیدچهارسال تمام گذشت اما چه گذشتنی پدرجانم هرگز این زخم ناسور التیام نیافت که نیافت دردم روز به روز بیش از پیش قد کشید  چشمانم باور کرد بابا...بابای عزیزم...ادامه مطلب

نازنین پدرم

پنجشنبه اخر سال است بی تاب دیدارتان هستم کاش برای یک لحظه هم شده روی ماهتان را در خواب ببینم 

 

بابا...بابای عزیزم...

رمضان مبارک بر پدری که حضورش در سحرهای این ماه پر فیض به رگهای منجمد زندگی گرما میبخشد 

میدانم هستی پدر خوبم سحرهای روحانی ماه مبارک بهترین بهانه است برای یادت و اشکهای دختری در فراغ پدر که هرگز با این غم کنار نخواهد امد 

بابا...بابای عزیزم...

پدر جانم

شش سال گذشت!

شش سال توام با حسرت لحظه ای لمس دستان مردانه ات گذشت 

شش سال عذاب  دوری از عشقی که صفای وجودش تکیه گاه بی پناهی ام بود 

خوب ترینم

تو که طاقت دیدن اشک وغمم را نداشتی چگونه تاب می اوری این هجم عظیم غمم را 

قسمت میدهم چشم به راه نگذاری دختر بی تابت را مشتاق دیدار روی ماهت حتی برای لحظه ای در خواب هستم به دیدارم بیاپدر جانم

بابا...بابای عزیزم...

مهربانم دیدمت در خواب سرم بر شانه های مردانه ات بود گونه هایت غرق بود در بوسه های دختردلتنگت 

نیمی از روزمان پشت در اتاق عمل گذشت تا خواهرم به سلامت از اتاق عمل بیرون امد با تمام وجودم احساست میکردم شاید اگر نگرانیمان بیشتر زمان میبرد رخ مینمودی مهربانم 

پدر بودن را هنوز فراموش نکرده ای میدانم امدی به خوابم تا بدانم هوایمان را داری حتی از ان سوی کهکشانها 

بابا...بابای عزیزم...